We zijn op de helft van het tweede seizoen van True Detective, een punt waarop een vergelijking met het eerste seizoen gerechtvaardigd is (alsof de vergelijking niet elke aflevering wordt gemaakt, natuurlijk). De Amerikaanse en Engelse media zijn veelal hard, soms zelfs vernietigend: de opvolger van het steengoede eerste seizoen stelt teleur. Dit seizoen zou de diepte van de vorige missen, de dialogen halen het niveau van seizoen 1 niet, het verhaal lijkt nergens toe te leiden en de stijlmiddelen werken veel minder goed deze keer – de mystiek is hol, een mislukte poging eenzelfde beklemmende toon te vinden als in het debuutseizoen.

Na de aflevering van deze week, de vijfde, resten ons nog drie. Het einde is in zicht dus, en we kunnen wel stellen dat de dorst naar een oplossing niet erg groot is. De moord op Caspere brengt ons langzaamaan naar een web van intrige en geheimen van hooggeplaatste heren, weten we nu, maar het verhaal bespeelt maar in een beperkte mate de nieuwsgierigheid van de kijker. De kleinere verhaallijnen, zoals die van Ray, zijn misschien wel interessanter.

De aflevering brengt ons twee maanden vooruit, een leert ons dat de schietpartij van de vorige aflevering een sterke invloed heeft gehad. Ray is geen detective meer, maar is voor Frank gaan werken – zonder snor nog wel. Hij vecht via legale wegen voor het ouderschap van zoon, en wordt daarbij gefrustreerd door de advocaten van zijn ex-vrouw. Ze spelen een zware kaart: het is volgens hen onduidelijk wie de vader is, gezien zijn ex-vrouw is verkracht. De vader van het kind zou heel goed de verkrachter kunnen zijn.

‘Pain is inexhaustible. It’s only people who get exhausted’

Ray heeft geld nodig voor de rest van de strijd, en vraag Frank om extra werk. Frank draagt hem op Blake te volgen. Er is weer een zakenman gestorven, een dood die weer niet toevallig lijkt te zijn. Frank wil zijn gevoel volgen, en dat lijkt ergens toe te leiden. Blake blijkt iets met prostituees te maken te hebben, en wordt gezien met niemand minder dan dokter Pittler.

Ray bezoekt de psychiater en trekt hardhandig interessante informatie uit hem: Caspere en de zoon van burgemeester Chessani filmden zakenmannen tijdens hun prostitutiebezoek, om zo hen te kunnen chanteren. De harde schijf die is gestolen uit Casperes appartement stond dus – inderdaad- vol met belangrijke data. Blake’s rol in het verhaal blijft schimmig, maar het kan bijna niet anders dat hij Frank bedriegt.

Ani werkt nu in een kooi met bewijsmateriaal, maar kan het niet nalaten door te blijven speuren. Ze linkt het vermiste meisje uit de eerste aflevering aan de Caspere-zaak middels de blauwe diamanten die ze om had op een foto. Dixon, de dikke politieman die vorige aflevering overhoop is geknald, bleek hier al van te weten. Ook hij speelde dus een dubbelrol.

‘If I was a man, I’d have the world’

Paul zit nu bij de afdeling verkeringsfraude en zit, zijn heldhaftigheid ten spijt, nog steeds met de aanklacht van de actrice aan zijn broek (hij zou seks met haar hebben gehad in plaats van haar te arresteren). Hij bezoekt zijn moeder om 20.000 dollar op te halen, maar die heeft ze uitgegeven. Ze schreeuwt dat ze weet van Paul’s geaardheid en lacht besmuikt op zijn aanstaande vaderschap; Paul scheurt woedend weg. We zien hem later bij zijn gezin, waar hij met alcohol zijn toneelspel hoopt vol te houden.

De drie detectives worden weer bijeengebracht door Katherine Davis, die de Caspere zaak wil gebruiken om de corruptie binnen de rechterlijke macht te tackelen. Ray wil aanvankelijk niet, maar dan vertelt ze Ray dat ze er voor kan zorgen dat hij zijn zoon houdt. Ook vertelt ze hem dat de verkrachter van zijn ex-vrouw is opgepakt. Dat is nogal een weetje: in de eerste aflevering zagen we immers dat Frank hem informatie toespeelt over de verkrachter, waarop hij vermoedelijk de aanrander heeft vermoord. Wie heeft hij dan omgebracht?

‘We need to talk’

Frank krijgt de kans om zijn verleden nogmaals achter te laten en alsnog weer in de deal te komen van de zakenmannetjes. Hij moet alleen even de hardeschijf zien te regelen die uit Casperes appartement is gestolen. Verder weten we nu dat zijn vrouw onvruchtbaar, en dat de relatie tussen hem en zijn vrouw het best valt samen te vatten als een ode aan The Bold and the Beautiful.

De detectives koersen richten een seksfeest voor de elite. Ani probeert haar zus over te halen een uitnodiging te krijgen, zodat ze undercover kan gaan. Paul en Ani komen er daarnast achter dat het vermiste meisje (a la Twin Peaks) is vermoord in een huisje diep in het bos.

Op het eind van de aflevering vertelt Rays ex-vrouw dat haar verkrachter inderdaad is opgepakt. Het dna matcht met haar zoontje, dus er is geen twijfel meer mogelijk: Ray heeft iemand omgebracht die niks te maken had met de verkachting van zijn ex. Ray bezoekt Frank, en de twee staren elkaar aan totdat het beeld zwart wordt. Hier gaat iemand pijn lijden.

Volgende week weer een recap!