Pas op: spoilers!

Seizoen vijf van Game of Thrones is sinds dit weekeind ten einde. De slotaflevering smaakte voortreffelijk, een doordringend slotakkoord dat een behoorlijk waardig afsluiter is van een – al met al – sterk seizoen.

Wat je er ook van mag vinden: het vijfde seizoen is onmiskenbaar de meest besprokene tot nu toe. De reden: het grenzeloze geweld. Game of Thrones is niet bestemd voor mensen die geen geweld gewend zijn of daar niet tegen kunnen, dat was vanaf het eerste seizoen al duidelijk. De makers deden er in het laatste seizoen nog een schepje boven op: Sansa Stark werd in de zevende aflevering verkracht, en in aflevering negen werd Shireen, dochter van Stannis Baratheon, geofferd op de brandstapel. Het leverde veel veroordelende reacties op, van Amerikaanse senatoren tot verhitte feministes.

De trouwe kijker keek gewoon door, uiteraard, en werd beloond in de laatste aflevering. Zo’n beetje alle lopende verhaallijnen worden behandeld. Sansa is bevrijd, zo lijkt het. Theon Greyjoy redt haar verrassend genoeg van een brute verminking, waarop ze samen van het kasteel Winterfell afspringen. De queen of dragons Daenerys verschuilt zich ergens in een vallei samen met één van haar draken, en wordt vanuit het niks omringd door Dothraki. Jaime Lannister heeft zijn dochter mee weten te nemen naar huis, maar die blijkt op de terugreis vergiftigd. Cercei Lannister wordt gedwongen tot een tergende walk of shame door de geestelijken van de High Sparrows, maar wordt ontvangen door niemand minder dan de mountain die haar tocht zal wreken. Arya ziet haar eigen lijk liggen na een pedofiel te hebben vermoord, en raakt verblind.

Dan de doden, of in ieder geval de karakters die lijken te zijn vermoord: Stannis Baratheon verliest een hopeloze strijd en krijgt de genadeslag van Brienne. Jon Snow loopt in een valstrik en valt bloedend neer na een aantal messteken van zijn companen in de Night’s Watch. Zijn bloed trekt langzaam door de sneeuw en laat de kijker verdwaasd achter. Is hij echt dood?

Het seizoen kwam moeilijk op gang. Het complexe verhaal is geen gemakkelijke opgave, en het is ook voor de makers geen sinecure alle verhaallijnen op te tuigen en begrijpelijk te vertellen. De tweede helft van het seizoen beloonde het geduld: er kwam actie, en veel ook. De white walkers rukten op, de draken lieten zich gelden, de winter kwam dan eindelijk écht en er werd weer een grote veldslag gevoerd.

Het slot doet wat een goed slot moet doen: de kijker halsreikend uit laten kijken naar het vervolg. Seizoen 6 belooft een nog grotere puinhoop te worden, en uit de (voorlopige) dood van Jon Snow blijkt maar weer eens dat niemand zijn of haar leven zeker is. Dat de strijd voortduurt in de volgende seizoenen is wel duidelijk, dat er veel bloed en tranen gaan vloeien ook. Voor de rest zijn we weer een jaar veroordeeld tot onwetendheid en speculatie.