Het zit er op. Met een 90 minuten durend slot doet True Detective de deur piepend en krakend achter zich dicht: nóg twee hoofdrolspelers komen tot hun eind, hun twee vrouwen blijven verbitterd achter. De slechteriken hebben gewonnen, de wereld blijft grauw, grijs en meedogenloos – alle sprankjes hoop in deze aflevering (‘Omega Station’) waren kennelijk bedoeld het treurige einde nog iets zwaarder aan te zetten.
Kortom, het is wat.
Het is eigenlijk geen hele slechte aflevering: net als in de vorige voelde ik enige sympathie voor de karakters en hoopte ik op een goede afloop voor Frank, Ray, Ani en Jordan. Het werd deze keer écht spannend, en dat is iets waard, zeker voor een slot. Tegelijkertijd zijn de zwaktes van de aflevering tekenend voor het hele seizoen: bepaalde lijnen krijgen onnodig veel aandacht (de historie tussen Frank en Nails bijvoorbeeld), terwijl de moordenaar om wie het allemaal te doen is maar heel even het podium krijgt. Ook nu het hele mysterie is opgelost blijkt de moordzaak niet een verhaallijn te zijn die de kaken van de kijker open spert. De waterige dialogen, zeker degene waarbij Frank is betrokken, zijn vaker dan eens beproeving voor de zenuwen. De slotscene is mooi, en de afronding is in het geheel niet slecht, maar het kan het uitermate teleurstellende seizoen natuurlijk niet redden.
Een korte samenvatting, dan maar: de twee wezen die overbleven na de roofoverval op de diamanten in 1992 zijn de spil in het verhaal. Het meisje, Laura, rolde via Caspere de prostitutie in, haar broer Len blijkt degene te zijn die hem uit wraak en woede heeft vermoord. Hij wil Chief Holoway vermoorden, maar wordt op de valreep op andere gedachten gebracht door Ray. Ray ontvang Holoway op het station, neemt hun gesprek op, waarop Holoway vertelt dat Laura de dochter was van Caspere. Len verliest zijn zelfbeheersing en probeert Holoway alsnog neer te steken. Een kogelregen volgt, Ani en Ray weten te ontsnappen.
Het tweetal voegt zich bij Frank. Frank heeft een ontsnapping gepland, en Ray en Ani kunnen mee. Eerst wil hij nog wraak nemen op de Rus, wat lukt, maar hij wordt daarna gekidnapt door de Mexicanen die drugs zouden verkopen in zijn clubs. Hij wordt neergestoken, en valt na een terugblik op zijn verleden en zijn vrouw in elkaar in de woestijn. Ray rijdt met een tas vol geld naar de schuilplaats van Ani, opgelucht en enthousiast over de toekomst, maar kan het niet laten om nog even langs de school van zijn zoontje te rijden. Die fout wordt hem funest. Hij wordt opgemerkt en gevolgd; hij vlucht het bos in en wordt uiteindelijk overhoop geknald door Burris en zijn mannen. De vrouwen halen de overtocht naar Venezuela wel – in de epiloog leren we dat Ani een zoon heeft gekregen, en dat vader Ray toch óók de vader was van zijn roodharige, mollige zoon. Ani vertelt een journalist van de LA Times het hele verhaal, en is samen met Jordan een eeuwige vluchteling.
Van alle vragen die overblijven is er maar één de meest prangende: komt er een derde seizoen? De kwaliteit van het eerste seizoen doet hopen van wel, maar nóg een teleurstellend seizoen kan de naam True Detective niet aan. Misschien is het wel mooi geweest, en moeten we blij zijn dat Pizzaloto één meesterlijk seizoen in zich heeft gehad.
