Nora keilt bij het gloren van de ochtend een steen door de ramen bij de Murphys. Ze heeft een slechte nacht gehad, zegt ze daarna tegen Jill. Ze is boos. Maar waarom is ze boos op de buren?

Deze aflevering gebeurt er eens een keer níet zoveel geks, en krijgen we zowaar een aantal antwoorden. Waarom Erika de eerste aflevering een vogeltje in een doos had begraven, bijvoorbeeld. Waarom er zo nu en dan een geit wordt gekeeld in openbare ruimtes. Hoe het nu echt zit bij de Murphys thuis. En, van wie de demon Azrael bezit heeft genomen.

Duistere krachten

Nora komt een man tegen die zo ongeveer hetzelfde werk deed als zij, vroeger: vragenlijsten doornemen met mensen die zijn achtergelaten. Wat er tijdens de rapture is gebeurd weet nog steeds niemand, maar theorieën zijn er wel. Dat een zaak van coördinaten zou kunnen zijn, wisten we, maar deze aflevering leren we een nieuw idee van haar ex-collega: het zou kunnen dat een lens, een mens met een bepaalde UV-straling, er met zijn of haar collega lensen voor heeft gezorgd dat twee procent van de mensheid is verdwenen. Nora zou heel goed zo’n lens kunnen zijn, haar hele gezin is immers in rook opgelost.

Daar wil Nora uiteraard weinig van weten – als het klopt, is ze misschien verantwoordelijk voor de verdwijning van haar buurmeisje Evie. Ze steekt haar hoofd in het zand, zoals ze dat tot nu toe altijd heeft gedaan. Dat Kevin in zichzelf praat en hun adoptiekind op de truck heeft laten staan is niet erg, zegt ze. Als een vrouw haar via de telefoon vertelt dat haar lichaam waarschijnlijk door een demon wordt bewoond, moet ze lachen. Of huilen. Of beide.

Haar buurvrouw Erika wil maar niet meewerken aan een onderzoek van de DDS, de organisatie die post-rapture data verzameld. Ze ruziet met haar man John, die maar mannen in elkaar blijft beuken. Dat doe je gewoon omdat je mensen wilt slaan, zegt ze. John zegt niks, en weet dat ze gelijk heeft.

De man met de vogeltjes

De man in de trailer, Virgil, hebben we al een aantal keren langs zien komen. Michael ging naar hem toe om te bidden, Nora liet hem haar boodschappen betalen, Kevin kreeg van hem te horen dat ‘ie maar eens langs moest komen. Hij blijkt familie te zijn van Erika, en hij was degene die taarten op hun stoep liet bezorgen. John probeerde hem te vermoorden, ooit – waarom weten we niet, maar het moet met goede redenen zijn geweest. Wie deze man precies is moeten we nog achter komen.

Tijdens de fund-raiser voor haar vermiste dochter zien we moeder Erika doorslaan. Ze is kwaad op haar stadsgenoten, die, net als Matt in de vorige aflevering, vasthouden aan de dingen die ze deden op de dag van de rapture. Vandaar dat er geiten werden vermoord, vandaar dat een vrouw in een bruidsjurk zit. Het heeft niet geholpen, schreeuwt Erika. Haar dochter is vertrokken. She raptured. Erika loopt boos weg, Nora volgt haar en stelt haar voor de (gestolen) vragenlijst van haar ex-collega samen door te nemen. Zo kan ze zelf zien dat haar dochter niet is opgelost. Erica stemt er mee in.

En zo zitten de twee buurvrouwen tegenover elkaar, elk met hun eigen verdriet. Ze delen meer dan hun vermiste kroost alleen: beide worden ze verteerd door het idee dat hun eigen schuld is. Erika begroef het vogeltje op de wijsheid van haar oma te testen, bekent ze aan Nora; haar oma die zei dat Miracle een wonderlijke plek was, en begraven vogeltjes een tijdje onder de grond kunnen leven. Als ze boven het doosje van de vogel een wens uit zo spreken, zou deze uitkomen – want zo gaat dat in Miracle. Ze stond op het punt haar man John te verlaten, en wenste dat Evie er goed vanaf zou komen, boven het bewuste doosje. De volgende dag was Evie weg. Beide weten ze niet meer wat de laatste woorden waren van hun kinderen. Beide zijn ze bang, kwaad en verdrietig. En beide gooien ze een steen door de ramen van de buren: Nora wordt terugbetaald op het einde van de aflevering.

Tom is ook vertrokken, overigens. Nora wordt gebeld door een ongeruste Laurie, die vraagt of haar zoon misschien bij hun is. Dat is hij niet, uiteraard.

Kevin wil graag even met Nora praten, op het einde van de aflevering, want het gaat niet zo goed met hem. Kevin is eerlijk geweest, tot nu toe, maar één ding had hij nog niet verteld. Hij praat met Patti – al zagen we dat deze aflevering niet – en ze zegt dat hij een gigantische fout maakt. Dit had hij voor zich moeten houden.

Arme Kevin.

Volgende week weer een recap!